Sensownie wytyczony, malowniczy i urozmaicony szlak prowadzący pętlą dookoła Wołowa (do którego można dojechać pociągiem). Wiedzie przez piękne lasy, malownicze pola, łagodne wzgórza, stawy, rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy - jest naprawdę przyjemnie, zresztą wystarczy rzucić okiem na fotki. W moim osobistym rankingu podwrocławskich szlaków rowerowych "Wołowskie Krajobrazy" plasują się w ścisłej czołówce. Jedynie kilkukilometrowy odcinek Krzydlina Mała - Stobno został poprowadzony fatalną polną drogą (piaszczystą i dziurawą), w dodatku przecinającą średnio ciekawą okolicę. Dlatego warto odrobinę zmodyfikować trasę tak, żeby go ominąć.

Pokaż trasę GPS


Centrum Wołowa... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...to sympatyczne miejsce (1920x1080 - kliknij fotkę)

A sam szlak jest ciekawy i urozmaicony... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...prowadzi dobrej jakości ścieżkami... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...i spokojnymi asfaltowymi drogami przez lasy... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...i pola (1920x1080 - kliknij fotkę)

Tak, lasów tutaj nie brakuje... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...malowniczych pól też jest pod dostatkiem, a gdzieniegdzie... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...lasy spotykają się z polami (1920x1080 - kliknij fotkę)

Trochę wody dla ochłody (1920x1080 - kliknij fotkę)

Oficjalna mapa szlaku (1920x1080 - kliknij fotkę)

Czy wspominałem już o lasach?...(1920x1080 - kliknij fotkę)

... i polach? (1920x1080 - kliknij fotkę)

Ośrodek wypoczynkowy w okolicach Golina... (1920x1080 - kliknij fotkę)

W końcu do czegoś przydał się statyw (1920x1080 - kliknij fotkę)

Wciąż na terenie ośrodka (1920x1080 - kliknij fotkę)

Stawy (1920x1080 - kliknij fotkę)

Dłuższy popas nad stawem (1920x1080 - kliknij fotkę)

W rezerwacie przyrody (1920x1080 - kliknij fotkę)

...z dróżki prowadzącej wzdłuż brzegu... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...można podziwiać piękną przyrodę (1920x1080 - kliknij fotkę)

Pod świetlicą wiejską ktoś zaparkował konia (1920x1080 - kliknij fotkę)

Okoliczni mieszkańcy są zdolni i pomysłowi... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...brawo za naprawę oznakowania szlaku!  (1920x1080 - kliknij fotkę)

Ostatni nocleg spędziliśmy nad największym jeziorem "Krainy Stu Jezior" - Jeziorem Chrzypskim. Posiada ono kilka sporych zatok oraz trzy wyspy, w tym jedną zalesioną, a powierzchnia lustra wody przekracza 300 hektarów. 

Jest ono nie tylko jeziorem największym, ale także najładniejszym (przynajmniej z tych, które mijaliśmy podczas wycieczki), przede wszystkim ze względu na otaczający je krajobraz - morenowe wzgórza, z których najwyższe sięgają kilkudziesięciu metrów ponad powierzchnię wody.

Jezioro Chrzypskie towarzyszyło nam także przez pierwsze kilometry ostatniego dnia wyprawy i było to towarzystwo bardzo pożądane: właśnie na taki widoki liczyłem, gdy układałem plan naszej wycieczki.

Ze względu na to, że trasę przejechaliśmy już dawno temu, nie pamiętam zbyt wielu szczegółów (co wynika również z tego, że podkręciliśmy tempo, żeby o rozsądnej porze znaleźć się w Poznaniu, skąd musieliśmy jeszcze dojechać autem do Wrocławia).

Przez cały czas cieszyliśmy się ładną pogodą i dopiero tuż przed Poznaniem przydarzyła nam się prawdziwa burza z oberwaniem chmury. Do samochodu dotarliśmy całkowicie przemoczeni. Mimo tego byliśmy pod dużym wrażeniem wielkości oraz jakości okolicznych parkowych terenów rekreacyjnych, które - z jeziorami, plażami, świetnie utrzymanymi alejkami i biwakowo-rekreacyjną atmosferą - zaczynają się na przedmieściach i głęboko wcinają w miasto - prawie do samego centrum. Zazdrościmy wam, Poznaniacy!

Na koniec nie pozostaje mi nic innego, jak tylko zarekomendować zarówno Szlak Stu Jezior, jak i Nadwarciański Szlak rowerowy. Wielkopolska posiada naprawdę spory "rowerowy potencjał", który - dzięki przemyślanej sieci szlaków - już teraz jest całkiem nieźle zagospodarowany. Jeśli chodzi o mnie, to na pewno jeszcze tu wrócę.

Obóz nr 3 tuż przed zwinięciem (1920x1080 - kliknij fotkę)

Plaża nad Jeziorem Chrzypskim (1920x1080 - kliknij fotkę)

Jedna z trzech wysp (1920x1080 - kliknij fotkę)

Dużo wody (1920x1080 - kliknij fotkę)

Niełatwo było je podejść (1920x1080 - kliknij fotkę)

Chrzypskie krajobrazy #1 (1920x1080 - kliknij fotkę)

Chrzypskie krajobrazy #2 (1920x1080 - kliknij fotkę)

Chrzypskie krajobrazy #3 (1920x1080 - kliknij fotkę)

"1- szy na kuli ziemskiej pomnik odsłonięty w trzecim tysiącleciu"  (1920x1080 - kliknij fotkę)

Dalej, dalej! (1920x1080 - kliknij fotkę)

Odpoczynek w lesie... (1920x1080 - kliknij fotkę)

Obóz ... i nad jeziorem (1920x1080 - kliknij fotkę)

U celu wycieczki rowerowej (1920x1080 - kliknij fotkę)

Pokaż trasę GPS

Nastał upalny dzień trzeci. Nigdzie nam się nie śpieszyło. Pogoda zachęcała do dłuższych postojów nad mijanymi jeziorami. Przejechaliśmy tylko 43 km. Droga miejscami była dość uciążliwa - piaszczysta, dziurawa, niekiedy zniszczona przez ciężki rolniczy sprzęt, a fragmentami wytyczona jakby nieco na siłę. Liczba jezior okazała się nieadekwatna do nazwy szlaku (in minus). Ogólnie trasa jest całkiem ciekawa, jeśli jednak ktoś zbyt mocno uwierzy w to, że Szlak Stu Jezior jest "jednym z najładniejszych szlaków rowerowych w Polsce", może się wówczas nieco rozczarować... Ostatni obóz rozbiliśmy trochę wcześniej niż poprzedni, w bardzo spokojnym i urokliwym miejscu - nad samym Jeziorem Chrzypskim.

Dzień 1: Nadwarciański Szlak Rowerowy - cz. 1
Dzień 2: Nadwarciański Szlak Rowerowy - cz. 2
Dzień 3: Szlak Stu Jezior - cz. 1

Obóz nr 2 tuż przed zwinięciem (1920x1080 - kliknij fotkę)

Jezioro Mierzyńskie (1920x1080 - kliknij fotkę)

Czas na kąpiel (1920x1080 - kliknij fotkę)

Mułek (1920x1080 - kliknij fotkę)

 Przyszło nam poruszać się po gładkiej... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...i mniej gładkiej nawierzchni (1920x1080 - kliknij fotkę)

Nazwa szlaku do czegoś zobowiązuje (1920x1080 - kliknij fotkę)

Czas na nocleg nad Jeziorem Chrzypskim (1920x1080 - kliknij fotkę)

Pokaż trasę GPS

Drugi dzień wycieczki. Po śniadaniu i "surwiwalowym" prysznicu (w resztkach wody mineralnej) spakowaliśmy się i wyruszyliśmy w dalszą drogę. Druga część szlaku, czyli odcinek Oborniki - Międzychód, został poprowadzony południowymi obrzeżami Puszczy Noteckiej - jednego z największych zwartych kompleksów leśnych w Polsce. Nie zatem dziwnego, że sporą część trasy pokonaliśmy kryjąc się przed upałem w cieniu koron drzew.  Im dalej na zachód, tym teren stawał się ciekawszy. Coraz częściej mijaliśmy malowniczo położne stawy i małe jeziorka. Jedynie kilkukilometrowy odcinek przed samym Międzychodem okazał się nudny i uciążliwy (polna droga + średnio atrakcyjne krajobrazy). Drugi nocleg przyszło nam spędzić w bardziej cywilizowanych warunkach: na polu namiotowym, nieopodal Jeziora Mierzyńskiego. Tego dnia przejechaliśmy 93 km.

Dzień 1: Nadwarciański Szlak Rowerowy - cz. 1

Poranek: choć rozbity po ciemku i w pośpiechu, namiot stał całkiem prosto (1920x1080 - kliknij fotkę)

Leśne ścieżki ciągnęły się kilometrami  (1920x1080 - kliknij fotkę)

Humory dopisywały (1920x1080 - kliknij fotkę)

Uwielbiam takie drogi! (1920x1080 - kliknij fotkę)

Przeprawa promowa przez Wartę (1920x1080 - kliknij fotkę)

Im dalej na zachód, tym więcej wody (1920x1080 - kliknij fotkę)

Uff, już myślałem, że nie będzie mnie na żadnym zdjęciu (1920x1080 - kliknij fotkę)

Puszcza Notecka (1920x1080 - kliknij fotkę)

Pokaż trasę GPS Kliknij "Details" (u góry po prawej) żeby otworzyć większą mapę w nowym oknie.

Od dłuższego czasu myślałem o tym, by wybrać się na kilkudniową wycieczkę z sakwami i namiotem. Plany udało się zrealizować w połowie sierpnia: podczas czterech dni niezbyt forsownej jazdy przemierzyłem wraz z tatą pętlę Poznań - Międzychód - Poznań. Pierwszą część, Poznań - Międzychód, pokonaliśmy Nadwarciańskim Szlakiem Rowerowym (NSR), który meandruje północnym brzegiem Warty. Z Międzychodu do Poznania wróciliśmy Szlakiem Stu Jezior (SSJ), poprowadzonym wzdłuż południowego brzegu rzeki.

Ze względu na to, że od wycieczki minęło już pół roku, nie będę szczegółowo opisywał trasy, bo wiele detali już dawno uleciało z pamięci. Ogólnie wspominam ją miło. Jest nieźle wytyczona, zarówno dotyczy to NSR, jak i SSJ. Oczywiście zdarzają się odcinki niezbyt przemyślane, jednak na tle "standardów dolnośląskich" jest całkiem dobrze. Wielkopolska, w przeciwieństwie do Dolnego Śląska, nie traktuje turystów rowerowych zupełnie po macoszemu. Dziewięć nieźle wytyczonych, transregionalnych tras rowerowych - w tym właśnie NSR i SSJ - składa się na Wielkopolski System Szlaków Rowerowych. Każda z nich została opracowana także jako ślad GPS, który można pobrać ze strony http://www.gpswielkopolska.pl/. Znajdziemy tam również bardzo dokładną mapę topograficzną województwa, którą można załadować do nawigacji Garmina. Brawo Wielkopolska!

Wracając do opisu samej wycieczki, pierwszego dnia przejechaliśmy samochodem drogę Wrocław - Poznań i następnie ok 60 km rowerami. Pod koniec dnia sporo kluczyliśmy w poszukiwaniu miejsca na nocleg - tajemniczej stanicy harcerskiej, która według miejscowych podań i legend znajdowała się gdzieś w obornickich lasach, ale nikt dokładnie nie wiedział gdzie. Ostatecznie około północy daliśmy za wygraną i rozbiliśmy namiot na polanie w samym środku lasu. 

Niestety, pierwszego dnia zrobiłem tylko dwa zdjęcia "startowe".

Dzień 1: Nadwarciański Szlak Rowerowy - cz. 1
Dzień 2: Nadwarciański Szlak Rowerowy - cz. 2
Dzień 3: Szlak Stu Jezior - cz. 1

Gotowi do startu! (1920x1080 - kliknij fotkę)

Wyruszaliśmy w bojowych nastrojach... (1920x1080 - kliknij fotkę)

Pokaż trasę GPS Kliknij "Details" (u góry po prawej) żeby otworzyć większą mapę w nowym oknie.

To była przejażdżka w pewnym sensie "robocza", podczas której chciałem: 1) opracować jakąś względnie przyjemną drogę do Szewc oraz 2) rzucić okiem na kąpielisko w Pęgowie, na którym nigdy wcześniej nie byłem.

Jeśli chodzi o drogę, to sprawa była o tyle ważna, że najbardziej oczywiste warianty rowerowej "ewakuacji" z miasta od północnego zachodu (w stronę Obornik Śląskich) są - ze względu na natężenie ruchu samochodowego - wyjątkowo nieprzyjemne i bardzo niebezpieczne (zwłaszcza droga wojewódzka nr 342). Niniejszym mogę ogłosić, że misja zakończyła się sukcesem: "moja" trasa jest bezpieczna i - pomijając krótki odcinek po kostce brukowej przez śmierdzące pola irygacyjne - całkiem przyjemna.

Co do kąpieliska, to hmm... jego "obejście" jest całkiem ładne, co ukazują foty. Jednak samo bajorko jest niewielkie i płytkie, a obszar wydzielony do pływania wręcz symboliczny. Podejrzewam, że podczas największych upałów, gdy jeziorko szturmują tłumy ludzi, robi się z niego niezła zupa. Niestety, w naszej okolicy zdecydowanie brakuje jezior z prawdziwego zdarzenia...

Glinianki w Pęgowie... (1920x1080 - kliknij fotkę)

...Całkiem tu ładnie (1920x1080 - kliknij fotkę)

Zielony helikopter (1920x1080 - kliknij fotkę)

W oddali widać kąpielisko (1920x1080 - kliknij fotkę)

.
Pokaż trasę GPS
Kliknij "Details" (u góry po prawej) żeby otworzyć większą mapę w nowym oknie.