Przez Wzgórza Trzebnickie - jak uratowałem kocięta

Bardzo przyjemna trasa poprowadzona wzdłuż Wzgórz Trzebnickich. Opisałem ją tutaj. Tym razem doczekała się jednak niewielkiej, ale ważnej modyfikacji. Udało mi się z niej wykluczyć najbardziej problematyczny odcinek - dziurawą i dość grząską gruntówkę przez wzgórze porośnięte dzikimi chaszczami, zamieszkiwanymi przez roje komarów i innych niesympatycznych stworzeń.

Ponadto wplątałem się w dość nietypową akcję. Na leśnej drodze nieopodal Malerzowa natrafiłem na dwa młodziutkie kotki, które najwyraźniej zostały tutaj porzucone przez jakiegoś okolicznego gospodarza. Trzęsły się z zimna i wglądały na wycieńczone, miały zaropiałe oczy, a pewnie były też głodne i spragnione. Jakby tego było mało, to jeszcze oblazły je mrówki. Gdy tylko mnie dostrzegły, zaczęły żałośnie piszczeć i niezdarnie iść w moim kierunku. Oczywiście nie mógłbym ich tam zostawić, bo najprawdopodobniej oznaczałoby to dla nich śmierć, tym bardziej tragiczną, że przerywającą tak krótkie życia. Zrobiłem więc tobołek z zapasowej bluzy i jedną ręką kierując rowerem, a drugą trzymając zawiniątko z kotami, dotarłem do Malerzowa. Tutaj znalazłem im nowy dom - nad kociętami zlitowała się pani prowadząca jedyny we wsi sklep.













GALERIA HD